Sorka. + Rozdział 22 / LuLuś♥

Hej. Na początek chciałabym was przeprosić za to ,że nie dodałam rozdziału po tym jak się zapytałam  czy go chcecie.... Niestety nie  miałam jak go dodać, bo mama ciągle wyganiała mnie z przed kompa. :( Okej, rozdział powstał dzięki Patrycjii, bo poprosiła mnie o niego, więc niech go ma.. ♥ Dedyk dla: wszystkich anonimów, Patrycji, Patuśki, Nućce;*,  i innym czytelnikom bloga.. :D Oto rozdział

Rozdział 22
Skoro Eddie zaprosił mnie na kolację to musiałam ubrać się jakoś idealnie na tą okazję . Nie wiedziałam co mam założyć na siebie , ale nie bardzo wiedziałam co . Wzięłam szybki prysznic . Gdy weszłam do pokoju stanęłam przed szafą i jak zwykle zaczęłam się zastanawiać co mam się ubrać . Przesuwałam drzwi szafy co chwila aby znaleźć coś odpowiedniego , aż wreszcie natknęłam się na tą sukienkę [KLIK] . Nie byłam pewna czy się w nią zmieszczę , ale po chwili zmagania się z nią leżała na mnie świetnie . Założyłam szpilki o kolorze fuksji [KLIK] i udałam się do łazienki aby zrobić coś z włosami . Stwierdziłam , że będzie lepiej jak je zepnę więc w efekcie końcowym wyglądały mniej więcej tak [KLIK] .   Zeszłam na dół rozglądając się po drodze za Eddiem . Zajrzałam do salonu i ujrzałam go stojącego tyłem do mnie . Nagle obrócił się i zaczął mówić żebym się pospieszyła , ale nie dokończył bo jego szczęka otworzyła się i jak na razie jej nie zamykał . Mówiąc , że wyglądam świetnie zająkał się , a mnie to rozbawiło bo jego mina w tym czasie była bezcenna .
- Ty również . - zaśmiałam się cicho lekko rumieniąc po czym wyszliśmy z domu . Wsiedliśmy do auta i odjechaliśmy do restauracji , w której czekał na nas zarezerwowany stolik .
Po około 15 minutach byliśmy już przed restauracją . Eddie otworzył mi drzwi i podał rękę . Spojrzałam mu w oczy i uśmiechnęłam się ,a  on odwzajemnił ten uśmiech pokazując przy okazji swoje dołeczki, które sprawiały , że nie mogłam oderwać od niego wzroku . Paparazzi zrobiło nam kilka zdjęć , ale my szybciutko uciekliśmy do środka restauracji . Eddie poprosił o nie wpuszczanie ich do środka, a szef restauracji , który nas przywitał zgodził się bez wahania . Było to troszkę dziwne ponieważ pomimo naszej sławy byliśmy normalnymi ludźmi . Nie oczekiwaliśmy od nikogo takiego traktowania . Szef restauracji miał na imię Jack . Był wysokim brunetem , o niebieskich oczach i opalonej skórze . Jego uśmiech był wyjątkowo śliczny . Choć nie podobał mi się jako taki , zakochałam się w jego uśmiechu . Ludzie mający wyjątkowy uśmiech byli dla mnie pewną zagadką . Dlaczego ? Sama nie wiem . Podobno jeśli ktoś ma ładny uśmiech to jest strasznie smutny . Za każdym razem chciałam się dowiedzieć czy rzeczywiście tak było , ale nie wypadało  . Usiedliśmy przy stoliku , a kelner przyniósł nam karty i zaczekał na zamówienie .
- Poproszę łososia na parze . - uśmiechnęłam się i oddałam kartę .
- Ja poproszę polędwicę po pańsku z foie gras . - powiedział Harry po czym uśmiechnął się i oddał kartę .
- Coś do picia ? - spytał kelner .
- Dla mnie wodę z lodem i cytryną . - dodałam uśmiechając się .
- A dla pana ? - spytał kelner .
- Dla mnie czerwone wino pół słodkie . - uśmiechnął się .
Kelner skinął głową i odszedł , a my czekaliśmy na nasze zamówienia . Eddie patrzył mi w oczy i uśmiechał się , a ja uśmiechałam się do niego . Nie wiedziałam jak mam zacząć rozmowę , ale wreszcie on odezwał się pierwszy .
- Czy Ty mi jeszcze ufasz ?  - spytał cicho łapiąc mnie za rękę .
- Co to za pytanie ? Oczywiście , że tak . - uśmiechnęłam się .
- Chcę Cię przeprosić bo ciągle nawalam .. Nie poszedłem z Tobą na USG i w ogóle . Mam nadzieję , że nie masz mi tego za złe . Ja po prostu Cię kocham ! - powiedział smutno .
- Ja Ciebie też kocham . - uśmiechnęłam się i pocałowałam go . Gadaliśmy jeszcze o naszym wspólnym domu i o tym jak go urządzimy  . Kelner przyniósł nam nasze zamówienia i zaczęliśmy jeść . Ludzie siedzący obok nas patrzyli na nas i robili nam zdjęcia , ale ja się tym nie przejmowałam . Wiedziałam , że wszędzie gdzie pójdziemy będziemy wzbudzać 'sensację' wśród ludzi . Nagle Eddie wstał od stolika i poszedł do kapeli grającej na malutkiej scenie . Wszedł na nią i zabrał głos .
- Przepraszam wszystkich , że zabieram głos , ale chciałem zaśpiewać piosenkę dla mojej wspaniałej narzeczonej , którą kocham nad życie i będziemy mieć dwie wspaniałe pociechy . Nino, to dla Ciebie . - powiedział z uśmiechem , a w głośnikach rozległa się piosenka Chris'a Brown'a - Without you .
Wszyscy spojrzeli na mnie , a ja patrzyłam na niego i wiedziałam , że zaraz się rozpłaczę . Gdy zaczął śpiewać rozpłakałam się na dobre . Nagle zaczął zbliżać się do mnie i akurat śpiewał refren .
- I can live without money , i can live without the fame
  and if every day was sunny i can live without the rain .
  and if I ever went up to heaven  I will fall right back down ,
that life wouldnt be living  , cause  your the one I couldn't live without . - spiewał patrząc mi w oczy .
Płakałam jak nie normalna . Eddie przytulił mnie mocno do siebie , a wszyscy goście wstali z miejsc i zaczęli bić brawo . Pocałowałam go czule ,  a on wziął mnie za rękę i wyszliśmy z restauracji zostawiając pieniądze na stoliku . To był najlepszy dzień pod słońcem ...


Oke mam nadzieję ze się spodobało ...
Kolejna koartka niewiem kiedy będzie może w śrdoę ,ale na prawdę nwm... Jeśli chcecie w środę kartkę to zostawcie pod tą 55 kocmi! Powodzenia :* 


LuLuś♥/ Wiktoria ; 33