Spoko... + rozdział 24 / LuLuś♥

Hej wam. Zanim napiszę kolejny rozdział to chciałabym wam podziękować za komentarze dotyczące poprzedniego rozdziału. Dziękuję! Okej a teraz rozdział. :*

Rozdział 24
Chciałam spytać o coś Eddiego, lecz on widząc mój twardy wzrok powiedział:
-Skłamałem.
Nie zrozumiałam o co mu chodzi więc spytałam:
-Co?
Przełknął głośno ślinę i unikając mojego wzroku odpowiedział:
-Nie byłem mocno pijany. Po prostu wypiłem kilka drinków i gdy wracałem do domu zauważyłem ciebie i twoją babcię. Jesteście naprawdę do siebie podobne- powiedział odbiegając od tematu- Pomyślałem, że rozpoznasz mnie i, że tylko wtedy będziemy mogli spokojnie porozmawiać- dodał, a ja zmarszczyłam brwi. Naprawdę nie rozumiałam tego, co on do mnie mówi. Ta sytuacja przypominała jeden z głupszych filmów. Nie wierzę, że to się dzieje naprawdę.
-Nie mogłeś po prostu za mną krzyknąć?! Porozmawialibyśmy na ulicy, albo poszli w jakieś ustronne miejsce- powiedziałam zdenerwowana tym co zrobił Eddie.
-Nie. Musimy porozmawiać teraz- rzekł chwytając moje ręce w swoje dłonie. Oboje spojrzeliśmy na nie, jednak żadne z nas nie puściło ich- Pamiętam, że cię pocałowałem i pamiętam, że nie żałuję…
-Ale...- zaczęłam lecz on pośpiesznie mi przerwał.
-Tak, mam dziewczynę. Czy żałuje, że cię pocałowałem? Nie, bo k**wa mi się podobało. Czy żałuje, że zdradziłem Patricie? Tak, cholernie mocno żałuję. Czy zrobiłbym to jeszcze raz? Tak, nawet nie wiesz jak bardzo- mówił patrząc mi przy tym w oczy. Nie wiedziałam co mam mu odpowiedzieć więc kontynuował.- I od pierwszego dnia gdy tu jesteś, czuje się inaczej. Jesteś inna niż te wszystkie dziewczyny, jesteś wyjątkowa i to sprawia, że mam cholerną chęć cię dotknąć, przytulić i nawet ku*wa pocałować. Podobasz mi się Nino- rzekł szeptem spuszczając wzrok.

-Co?- zapytałam zdziwiona tym wszystkim. Jak mogłam tego nie zauważyć? Dlaczego zauważyłam wszystko inne, oprócz tego. Może właśnie tak to wszystko działa? Zauważamy uczucia innych osób, oprócz tych które dotyczą nas samych?
-Podobasz mi się Nino- wyszeptał, a ja spuściłam wzrok. Nie wiedziałam co mam powiedzieć. Eddie nie czekał na moją reakcję, tylko podniósł palcem mój podbródek, po czym delikatnie pocałował mnie w usta. Przełknęłam ślinę. Czy powinnam? Wiem, że jest z Patricią, jednak teraz jestem w 90% pewna, że ich uczucia, przynajmniej z jednej strony nie są prawdziwe. jasnowłosy zsunął swoje dłonie na moje biodra przyciągając mnie do siebie. Nie przerywając pocałunku posadził mnie sobie na kolanach. Nasze oddechy przyspieszyły, czułam bicie jego serca. Czułam jego wargi na karku, przez co przeszedł mnie przyjemny dreszcz. Niezgrabnie zaczęłam rozpinać guziki jego koszuli. Już po chwili zarówno moja, jak i jego koszulka leżały na ziemi. Powoli zaczynaliśmy zatracać się w tym, co robimy, nie zwracając uwagę na otoczenie. Nie obchodziła nas nawet lalki przyglądająca się nam z zaciekawieniem ze swojej pufy. Kiedy na chwilę oderwaliśmy się od siebie Eddie spojrzał mi w oczy oblizując wargi. Wplotłam palce w jego blond włosy schodząc z jego kolan. Zmusiłam go tym do wstania z kanapy. Powoli zaczęliśmy kierować się w stronę schodów prowadzących na piętro. Ani na chwilę się od siebie nie oderwaliśmy, a aby przyspieszyć wszystko, Eddie wziął mnie na ręce i szybkim krokiem wbiegł po stopniach. Kiedy już znaleźliśmy się w mojej sypialni rzucił mnie na łóżko, a sam zaczął ściągać swoje spodnie. Ja również szybkim ruchem zdjęłam buty i spodnie. Już po chwili Miller leżał na mnie głęboko oddychając. Oblizałam swoje wargi, a dłonie przeniosłam na jego umięśniony tors.
-Kurewsko mi się podobasz- wyszeptał wchodząc we mnie w tym samym momencie. Jęknęłam cicho, a moje ciało zalała fala gorąca. Poruszał się rytmicznie, w górę i w dół. Nie wiem czemu, ale pomyślałam o Fabianie. Szybko odgoniłam od siebie tą bezsensowną myśl i skupiłam się na mojej sypialni. Oddychaliśmy coraz głośniej i szybciej, a już po chwili oboje doszliśmy w niemal tym samym momencie. Kiedy Eddie wyszedł ze mnie, położył się na mnie zmęczony i chyba poniekąd zadowolony. Przeniosłam swoje dłonie
na jego plecy przytulając go do siebie. Nie wiedząc kiedy, zasnęliśmy objęci.
*ranek*
Obudziły mnie promienie słońca wpadające do mojego pokoju. Niechętnie otworzyłam oczy, przeciągając się. Przewróciłam się na bok, a moja głowa znalazła się na czymś szeleszczącym. Okazało się, że jest to kartka, którą pośpiesznie odniosłam  do góry czytając: "Do zobaczenia. PS.: Było miło, Eddie x". Uśmiechnęłam się sama nie wiedząc czemu. Po kilku chwilach zastanawiając się nad sensem tej wiadomości, wstałam leniwie kierując się do kuchni, w celu przygotowania sobie śniadania. Mogę powiedzieć, że dzień zaczęłam bardzo przyjemnie. Miejmy nadzieję, że taki zostanie.


Okej wyszedł mi boski, ale wy ocenicie jaki był według was! Kolejny rozdział nie wiem kiedy ale możliwe ,że w piątek.  
!Jeśli chcecie aby kolejny rozdział był  w piateczek to zostawcie pod tym rozdziałem 50 komentarzy! Jeśli tak się stanie to uważam was za naj czytelników.. :* Kocham was!
Pozdrawiam LuLuś♥