[29] Odcinek " To nie tak, jak myślisz"../ by Nathalia (Patrycja).

                                            [29] Odcinek ..."To nie tak, jak myślisz "...     

   Jak on mógł... jak on mógł.. jak on mógł.. Te powtarzane trzykrotnie słowa, przez Ninę nie dawały świętego spokoju jej umysłowi, który z godzinę na godzinę tracił sens. Nina... przerażona, zła .. nie zwracała uwagi na nic. Od tej pory doskonale wiedziała, że ona i Fabian stają się dla siebie tylko i wyłącznie wrogami. Nie zdawała już sobie sprawy.. co to znaczy "prawdziwa miłość" czy nawet "słodki pocałunek".Czujnie wpatrywała się w okno, z którego mogła za obserwować chłodny, ponury dzień.. , który był zalewany kroplami deszczu. Jej słuch, zmysły, uczucia.. były gotowe na najgorsze. O własnych siłach, próbowała  uśmiechnąć się.. na najcichszy dźwięk, dźwięk spadających kropel  mokrego deszczu. Lekko.. próbowała cofnąć się do przeszłości, przy po minając , wymazując sobie te złe chwile.. Niestety, one stawały się coraz bardziej silniejsze od Amerykanki, które spowodowały całkowite odizolowanie się od rzeczywistości..

Mijały godziny, nim dziewczyna zorientowała się, że siedzi skulona na krześle. Bezmyślnie wpatrywała się na całe otaczające ją rzeczy. Skulona ze złości, nie zdolna do jakiegokolwiek ruchu, postanowiła nie poddawać się.  W końcu nie mogła, spędzić swojego całego życia, przesiadując na jednym .. durnowatym, niewygodnym krzesełku.
  Ulewa stawała się co raz bardziej  silniejsza. Silny wiatr dawał o sobie znać..
Beznadziejne krople deszczu - pomyślała Amerykanka..
Powodowało to , że spadające krople deszczu, chciały doprowadzić Martin do czystego szaleństwa. Jedynie, co jej pozostało to czekanie na Fabiana.
                                                                       
                                                                          ***~~~***
  Ciche głosy dobiegające z holu, świadczyły o przyjeździe Rutter'a. Nina ruszyła się z miejsca i poszła.
- Dzień dobry kochanie ! -
Nina ironicznie odpowiedziała:
- Nie taki dobry...
- Wszystko w porządku Nin's - zapytał zdezorientowany Rutter, wieszając swoja kurtkę na wieszaku.
Cichym głosem odpowiedziała:
- Nie rób ze mnie idiotki ...
 Rutter tylko lekko, wybuchł śmiechem, powoli podchodząc do Amerykanki obejmując ją od tyłu .
- Zostaw mnie ! - rzekła, wyrywając się z jego objęć.
- Oby na pewno wszystko w porządku ? Jakoś dziwnie się zachowujesz..
- Ja dziwnie się zachowuje ? Ja ?! Spójrz lepiej na siebie ! Nigdy nie spodziewałabym się tego po ciebie ! Taki cichy, skromny, życzliwy, namiętny młody Rutter ! Nie wybaczę Ci tego Nigdy .. - powiedziała wpatrując się  w prosto jego niebieskie oczy.

- Nie rozumiem..
- Fabian! Nie rób ze mnie idiotki.. Nie dość, że jesteśmy  ze sobą do cholery jasnej zaręczeni, to ty raczyłeś
- Co raczyłem! - zaczął histerycznie się śmiać ..
- Z- zdradzać mnie! - rzekła, zaczynając pomału łkać..
- To nie tak jak myślisz...
- A jak mam myśleć..? Myślałeś, że się nie dowiem. Że plotki się nie rozchodzą !
Fabian nie wytrzymał i mocno chwycił Ninę za nadgarstek:
- A niby z kim miałbym Cię zdradzać ..
- Jeszcze nie domyślasz się .. czy może nie chcesz się przyznać? Hyh ??..
 Oczy Fabiana, nagle zaczęły się  pomału  rozszerzać.. W pewnej chwili Martin, myślała, że zaraz wybuchną, eksplodują.. , że on cały eksploduje... Od razu, domyślała się, że nie odpowie na jej zadane pytanie..

- A więc to prawda.. ?
Rutter odpowiedział to tak cicho,  aby Nina nie mogła usłyszeć..
- Tak to.. prawda..
- Możesz troszeczkę głośniej, bo nic nie słyszę ..
- PRAWDA ! - wykrzyczał na cały dom ..
  Martin pomału zaczęła kierować  się w jego stronę..
- Nie wybaczę Ci tego nigdy ! - wymamrotała to starannie z płaczem ..
- Nino !
- Zapomnij o mnie, o moim istnieniu.. O tym co nas łączyło..
- A co z dzieckiem? - zapytał ponuro..
- Nie martw się .. usunę ciąże ..
- Nie możesz! - odpowiedział..
- Uwierz mi mogę .. Leć do niej.. O mnie zapomnij.. Tak będzie najlepiej....
- Nino wiem, że popełniłem błąd.. Nie powinienem ..
- Nie powinieneś  ? Trzeba było się nad tym wcześniej zastanowić....
- A co ze ślu-u......
Odpowiedziała ponuro, przerywając mu..
- Ślubu nie będzie.... Nie będę już twoim utrapieniem. Już się spakowałam..
- Kiedy ?
- Dziś rano, kiedy byłeś w pracy.. I mam jedną prośbę.. Nie dzwoń do mnie, już nigdy więcej, nie szukaj mnie, bo i tak stracisz swój cenny czas.. Choć to ja go straciłam, wiążąc się z tobą i dając  ponieść się twojej namiętności.. ..
Jego głos odpowiedział:
- Ale...
- Aaa... i oddaje Ci twoją własność - odpowiedziała odkładając pierścionek zaręczynowy na małej szafeczce..- Sam do tego doprowadziłeś, zniszczyłeś to co nas łączyło.. - zauważyła Nina..
  Przez chwileczkę panowało  ponure milczenie. W końcu  ponownie przerwała je Nina..
- I pomyśleć .... , że to już "koniec", i sądzić .. , że byłam taka naiwna wiążąc się z Tobą ..
Fabiana przeszedł silny dreszcz.:
- I co zamierzasz..? Gdzie będziesz mieszkała?
- Na pewno nie tutaj, nie obok ciebie..
Fabian ruchliwie wstał:
- Nie możesz nam tego zrobić .. a zwłaszcza dziecku..
- Nam.. ? Ty już to uczyniłeś.. raniąc zwłaszcza dziecko....Zniszczyłeś to co było najlepsze.. a teraz cierp tak jak chciałeś.. - odpowiedziała, mówiąc ostatni raz w jego stronę ..

- Nie, Nino .. - Rutter za wszelką ceną próbował ją zatrzymać .. Nie mogąc tego zrozumieć , nawet nie wiedział w którym momencie Nina opuściła jego dom, wraz  z walizkami.. Czuł się, jakby zegar stanął? A może stanął.. może jeszcze da się wszystko naprawić, może jeszcze nie wszystko stracone..
Podszedł do progu drzwi, aby jeszcze raz ponownie zobaczyć Ninę..
U progu zatrzymała się Nina, stając nieruchomo w miejscu..
- Żegnaj - rzekła ze łzami w oczach., po czym dalej ruszyła.


Dziękuję ,za przeczytanie tego dziadostwa.... Doadaje specjalnie na życzenie dziewczyn.. Mata i cieszcie się .. , ale nie zbytnio.
EDIT: Następny.. nie obiecuje wam kiedy, a poza tym sami zdecydujecie *,* Komentujcie ^.^


Dziękuję za uwagę ! - Nathalia/ Patrycja ;3