Stracone marzenia - Marzenie w końcu się spełniło [6] / By Nathalia (Patrycja) ;3

Odcinek [6]:

" Marzenie w końcu się spełniło "

Następnego dnia Nina wraz z Fabianem szykowali się do wyjazdu. Dziewczyna zeszła na dół do kuchni, zaparzyła herbatę, przygotowała kanapki z szynką i dżemem truskawkowym, po czym przeszłą do salonu i zaczęła przeglądać płyty CD na stojaku. Obydwoje z Fabianem mieli podobny gust. Wybrała jedną i włączyła odtwarzacz.

Niezapomniane dźwięki romantycznej ballady dobiegały Fabiana w ich sypialni. To była ich ukochana piosenka. Pamiętał, że kiedy się poznali, żartował z niej.

Znowu ujrzał jej śmiejące się jasnoniebieskie oczy.

Nina nacisnęła przycisk "powtórz". Bardzo dawno nie słyszała tej melodii, która należała do jej ulubionych. Zastanawiała się co robi teraz Fabian.

Z rozmyśleń wyrwało ją nagłe kliknięcie wyłączanego odtwarzacza.

- Przepraszam Cię,  Nino. - rzekł z uśmiechem w jej stronę. - Powinniśmy już się pakować..

Nina z uśmiechem wypiła łyk wody mineralnej, które w jej ustach wydawało się ciepłe i łagodne. Gdy tak przez chwilę spoglądali na siebie w milczeniu, poczuła się pewniej.. bezpieczniej.

Dziewczyna uśmiechnęła się i rzekła ;
- Dobrze.

Na łóżku leżały porozwalane ubrania i szkatułka na biżuterię, z którą Nina nie chciała się rozstać. Amerykanka wyjęła z garderoby jeszcze kilka letnich sukienek i kolejną parę sandałów. Wszystko porządnie ułożyła w walizce.

Jej stary kostium kąpielowy nie nadawał się do noszenia. Na szczęście kupiła nowy.

Gdy wraz z Fabianem skończyli pakować walizki, postanowili iść pożegnać się z babcią Niny "Gran".
Babica doskonale wiedziała o ich wyjeździe do Wenecji. Jej babcia nie skrywała szczęścia.

- Bawcie się dobrze - piała z zachwytu.

- Babciu zostawimy Ci klucze do mieszkania. - rzekła Nina.

- Dobrze. Zaopiekuję się nim. A i nie zapomnijcie wysłać pocztówki!

 

W ten poniedziałek w Londynie, było chłodno i znowu padał deszcz, gdy Nina wraz z Fabianem wczesnym popołudniem jechali na lotnisko. Lot przebiegł rutynowo i wkrótce usłyszeli komunikat, że za chwilę będą lądować na lotnisku imienia " Marco Polo".

Włochy, oślepiające słońcem i upałem, wydawały się odmiennym światem w porównaniu z zimnym i szarym Londynem. 

Fabian odebrał bagaże i przeszedł do zatłoczonej hali przylotów.

- Mam bagaże! - rzekł.

Fabian miał na sobie jasne spodnie i jedwabną koszulę z krótkimi rękawami. Był uśmiechnięty. Wyglądał tak niesamowicie przystojnie...

Nina gapiła się na niego bez słowa.

- Wyglądasz na zdziwioną, że razem tutaj przyjechaliśmy - powiedział z żartem.

- Nie skąd, że.. Tylko się zamyśliłam. - w tym momencie dziewczyna zaczerwieniła się.

- Coś mi się nie wydaję - szepnął w jej stronę.

Wziął jedną ręką jej walizkę i swoją, czym ruszyli do wyjścia. Nina czuła miły zapach jego wody po goleniu. Bliskość Fabiana sprawiała, że nie mogła się skupić. Doszli do czarnego samochodu z otwartym dachem i włożył walizki do bagażnika.

Gdy prowadził, ukradkiem spoglądała na jego twarz. W pewnym momencie odwrócił głowę i popatrzył na nią. Wydało jej się, że jego ciemnoniebieskie oczy przez moment stały się brązowe.

- Za niedługo dojedziemy. - powiedział po chwili.

Nina rozglądała się wokół i nie mogła uwierzyć, że marzenie o zobaczeniu Wenecji ziści się już za chwilę.Jej marzenie w końcu się spełniło.Po 10 minutach samochód zatrzymał się przed budynkiem. Fabian pomógł Ninę wyjść i wyjął ich walizki z bagażnika

___________________
Hej wam :) Tak dziś w końcu ta upragniona Wenecja :> Hura ^^

Przepraszam, jeśli odcinek taki krótki i beznadziejny.. ale wiecie, że ze mną jest źle ;/ Czuję się dobrze.. ale to co ostatnio lekarz mi powiedział, zabolało mnie. Tak czy inaczej, jeszcze troszeczkę pożyję :)
Mówię od razu, że nie wiem kiedy kolejna część. Zobaczymy czy wam, aż tak na tym zależy.

Dooo Napisania:

Nathalia/Patrycja ;3