Rozdział 1 (2/2) ''Romantyczny wieczór'' / by яєαѕση. ↨ (Wiktoria)

 Heeej!!

Z całego serca przepraszam za to ,że nie napisałam w ostatnich dniach żadnego rozdziału... :(  Nie miałam czasu napisać do na blogu ,ale przynajmniej w notatniku A4 ( 3 strony ) Cieszycie się ?? xdd

- Fabian:

Bardzo się ucieszyłem słysząc ,że Nina wybierze się ze mną do restauracji . Nigdy wcześniej nie dało jej się na to namówić. Czyżby ktoś ją z kimś innym zamienił ? 

Wieczorem ,kiedy nadchodziła pora wyjścia z domu ,siedziałem na łóżku zamyślony w tym jak wypadnę u boku narzeczonej. Niestety nie na długo, bo rozmyślenia przerwała kobieta o podobnym głosie mojej wybranki.

- Fabian ?? Jesteś gotów do wyjścia ? - odwróciłem się słysząc jej pytanie. Wstałem ,spoglądając na towarzyszkę.

- Jeszcze nie. - patrząc na jej piękną suknię ,uśmiechnąłem się szeroko i podszedłem do niej. - Rety, wyglądasz wspaniale ... - tuląc ją, poczułem niezwykle słodki zapach truskawkowych perfum ,wydobywających się z pod jej długich kręconych włosów. - Mmm, śliczne te perfumy. -pocałowałem ją.

- Dziękuję słonko. To jest jedyna moja wieczorowa sukienka, a perfumy tylko na specjalne okazje. -spojrzała na mnie lodowatym wzrokiem.

- Co się stało ?? -zapytałem zmartwiony

- Cóż, bardzo się zdziwiłam ,że zaprosiłeś mnie na randkę od kilku lat. 

- A co ,chcesz zrezygnować ? 

- Nie, skądże. Chcę iść tam z tobą, i tylko z tobą - odparła opuszczając z uśmiechem głowę w dół.

- Dobrze więc, jak skończe się szykować i poczekam na ciebie na dole.

- Okej, to ja idę zrobić sobie makijaż bo bez niego wyglądam idiotycznie -zachichotała

- Nie przesadzaj, bez niego też wyglądasz dość wytwornie -rzec uśmiechnąłem się do dziewczyny. 

-Nina:

Dzisiejszy wieczór jest ważny dla nas obojga. Z każdą sekundą robię się coraz starsza a wyjątkowa chwila ,która ma nastać niedługo , zbliża się do odbycia w romantycznym miejscu. 

Gdy tylko skończyłam robić sobie makijaż ,postanowiłam sprawdzić czy narzeczony jeszcze nie wyszedł z domu. Wychyliłam głowę zza barierkę i zobaczyłam ,że chłopak stoi patrząc sie w górę. Uśmiechnęłam się i stanęłam skupiona. Zaczęłam powoli schodzić na dół.

- Jestem gotowa -odparłam z uśmiechem.

- A jednak z makijażem wyglądasz o wiele bardziej atrakcyjnie -uśmiechnął się i pocałował mnie w czoło. - To jak? Idziemy ? -złapał mnie za rękę

- Pewnie... -wzdychnęłam

Oboje wyszliśmy z domu uśmiechnięci i pełni nadziei ,że ten moment w restauracji wypadnie dość romantycznie. Szliśmy długą ,wąską uliczką ,trzymając się za ręce. Wspaniale było iść i czując chłodny powiew wiatru na twarzy. 

- Wszystko okej ? -zapytał towarzysz.

- Oczywiście, a czemu by nie ? -odwróciłam głowę w jego stronę.

- Bo wygląda jakbyś zaraz miała odpłynąć. -zaśmiał się lekko

- Niee, no co ty. Bądź poważny. -zachichotałam ,tuląc się do chłopaka.

10 minut później...

Dotarliśmy na miejsce. Z zewnątrz ten obiekt wyglądał przepięknie. Mnóstwo światełek, błyszczących dekoracji ,brokat na stolikach który świecił niczym jak gwiazdy na niebie. 

- Ale tu pięknie... -rozglądałam się z każdej strony. 

- Rzeczywiście. -odparł narzeczony, który otworzył przede mną wejściowe drzwi do restauracji . 

Weszliśmy razem , rozkoszując się pieknymi zapachami różnych potraw które tu serwują. Od razu przeczułam ,że bedzie to najwspanialszy wieczór w historii... 

Podeszliśmy do stolika stojącego dokładnie obok dużego okna.

- Chodź, siądź. -rzekł towarzysz który jak dżentelmen odsunął mi krzesło abym usiadła. Gdy zajęłam swoje miejsce ,on poszedł do swej strony stolika u usiadł z uśmiechem na twarzy. - I jak ? Takie miejsce sobie wymarzyłaś ? 

- Dokładnie takie samo. Tu jest... niewyobrażalnie romantycznie. -wzięłam do ręki kartę dań i otworzyłam ją. - Co sobie zamawiamy ?? -odparłam czytając listę menu .

- Zamówmy sobie czerwone wino i sernik truskawkowy z czekoladową polewą. -zamknął kartę i zawołał kelnera. - Przepraszam!? 

- Słucham ? co podać ?? - podchodząc ,zapytał kelner. 

- Poprosimy czerwone wino i sernik truskawkowy.

- Z polewą czekoladową? -odparł , zapisując na kartce każde słowo wypowiedziane przez Fabiana.

- Tak proszę. -odpowiedział 

- Za chwilę będzie. Prosze poczekać ,a tym czasem naleję państwu wina. -rzekł wlewając nam do kieliszków czerwone jak krew wino. 

- Dziękujemy -powiedziałam uśmiechnięta. Kelner odszedł od naszego stolika i kierował się w stronę barku gdzie stoi wiele butelek w różnych rozmiarach z zawartością alkoholu. 

»» ««

Czekając niecierpliwie na deser , ponownie napiłam się w kieliszka pełnego wina. Przymknęłam na chwilę oczy aby spokojnie pomyśleć o tym co bedzie dalej.

- Nino otwórz oczy. Deser juz jest... -na polecenie towarzysza ,otworzyłam oczy . Spojrzałam na Fabiana wiedząc ,że nie zmieszczę takiego wielkiego sernika. 

- Wszystko w porządku?? -spytał zmartwiony chłopak. -Źle się czujesz?

- Nie ,nic mi nie jest. -wzięłam do ręki łyżeczkę i zaczęłam jeść ciasto.

- To dobrze -odetchnął z ulgą - Już zaczynałem się martwić. 

- Niepotrzebnie -wzięłam łyk wina. 

 

15 minut później...

Po zjedzeniu ciasta czułam się strasznie najedzona. To co Fabian jeszcze zamówił ,nie dałam rady zjeść. 

- Fabian już nie mogę. Nie zamawiaj już nic bo pęknę. !! -odparłam, wstając.

- Nie bierzemy nic na wynos ? 

- Weź co chcesz, na pewno jutro zjem -uśmiechnełam się zakładając na siebie żakiet. Wzięłam do ręki swoją torebkę i zaczęłam iść w stronę wyjścia z restauracji. Spoglądając na każdą lampkę wiszącą na ścianach budynku ,przypomniałam sobie swoją przeszłość, pierwsze spotkanie z Fabianem...

Po chwili usłyszałam głos Fabiana który w tym momencie wychodził z miejsca naszej randki.

- I jak? Smakowało ci wszystko ?? -stanął na przeciw mnie

- Oczywiście -złapałam go za rękę. Zaczęliśmy powoli iść do domu ... Idąc przytuliłam się do chłopaka i uśmiechnęłam się szeroko ,wiedząc ,iż taki wieczór jak ten nie nastąpi tylko raz na kilka lat .

***

KOOOOOOONIEC ROZDZIAŁU! Mam nadzieję ,że się spodobało. Kolejny postaram się napisać jak najszybciej!!!!

Pozdrawiam яєαѕση. ↨ (Wiktoria)