Stracone marzenia - Nienawidzę Cię! [19] / By Nathalia Pisarka

Odcinek [19]:

"Nienawidzę Cię!"

Twarz Amerykanki poszarzała. Zabrakło jej tchu i krew odpłynęła z policzków. Stała nieruchomo jak posąg, patrząc na ekran telefonu. Czuła rosnący gniew i irytację.

Czyli to jednak prawda – pomyślała.

Jej nogi rozklejały się niczym, jak wata cukrowa. Wszystko to jest tylko snem. „ Zwykłym snem…”.

Ale przecież powiedział jej, że „wszystko jest w porządku”. On musi grać w jakąś grę, która go wciągnęła… A teraz nie może się z niej wydostać.

Co powinna teraz zrobić? Gdzieś niedaleko usłyszała odgłos otwieranych drzwi. On może zaraz przyjść! Jak spojrzy mu w twarz? Co mu powie?

- Nino? – rzekł chłopak przekraczając próg – Coś się stało? – zapytał wiedząc, że zbladła. – Wyglądasz na…

- Mógłbyś mi to wytłumaczyć? – rzekła dość ostrym tonem, nadal trzymając jego smartfon w dłoniach.

- Ale co?

- Co! – dziewczyna nagle wysyczała. – Przez ten cały czas mnie okłamywałeś… Te sms. Ci- ci faceci z którymi ostatnio cię przyłapałam… - Umilkła nagle. Uświadomiła sobie, że paple bez sensu.

Po kilku setnych sekundach Rutter został uderzony. Doskonale znał ten ból, ale nie od strony Amerykanki.

- Co do cholery robisz z moim telefonem? – Wymamrotał, trzymając się zaczerwienionego policzka. Chwilę później zrozumiał…

- Nino proszę Cię daj mi to wszystko wyjaśnić! – zaczął jednak zapłakana Amerykanka nie dała mu dokończyć.

- Spadaj!

- Proszę, daj mi to wyjaśnić! – Błagał ją.

- Zrobiłeś już to wystarczająco dużo razy – zaczęła mierząc go zimnym spojrzeniem. – Miałeś już tę szansę, aby mi wszystko powiedzieć, ale ty postanowiłeś wykorzystać ją inaczej! – Wykrzyknęła popychając go.

- Ni…

- Nie! – Krzyknęła ponownie. – Nie Waż Się! – powiedziała zimno, akcentując każde pojedyncze słowo.

- Nino, proszę!

Głos dziewczyny drżał z wysiłku. Łzy, które spływały z jej oczu powinny coś chłopakowi świadczyć. Ale on to ignorował.

- Właśnie tak! – dziewczyna podniosła szklankę z wodą i chlusnęła nią prosto w twarz chłopaka.

„Nienawidzę Cię!”. Słowa wypadły z ust Niny tak szybko, zanim mogła zrobić cokolwiek, żeby je powstrzymać.

Fabian wycierając swoją twarz, miał pewność, że upadł głową do tyłu, tak jakby uderzyły go słowa, które skierowała do niego dziewczyna.

Kiedy wytarł swoją twarz, zobaczył uciekającą Ninę, która płakała. Teraz zrobiłby wszystko, żeby naprawić błędy, które wyrządził. Dla niej.

"Nigdy więcej nie chcę Ciebie widzieć!" - Usłyszał te słowa, kiedy zwróciła się do niego trzaskając drzwiami.

Chłopak mógłby zabić każdego, aby znów móc zobaczyć oczy dziewczyny bez łez. Ale teraz nie może już nic zrobić. Zatracił się w swoich kłamstwach, które doprowadziły go do obłędu...

_______________________________________

Cześć wam Sibuners! Powiem wam szczerze, że dzisiejszy odcinek znów nie wyszedł mi tak jak chciałam.  

Tak szczerze to myślałam, że już nigdy nie przestane go pisać. No ale znów wybrnęłam. Jak zauważyliście odcinek nie należy do najdłuższych. Well jeszcze chyba tylko dwie część do końca. I na prawdę nie mam pojęcia kiedy ją wstawię. Ale podejrzewam, że jeszcze chyba w tym tygodniu. Tak chyba pod koniec. Mam nadzieję, że nie wkradło się za dużo błędów ;) Mój program na którym pisze już totalnie mnie wkurza. Bez przerwy zmienia końcówki. Ostatnio pod mym poprzednim odcinek zadałam wam pytanie czy chcecie drugi sezon. Odpowiedziały góra tylko z trzy osoby z czego jest mi bardzo przykro. Dobra dosyć tej mojej  paplaniny.

Następny rozdział - 20 komenatrzy!!

Do następnego razu *.*

Bye bye

Nathalia/ Pisarka