Opowiadanie 2/by Aniołeczek

Kiedy Nina zauważyła nad sobą, ducha Sary wstała z łóżka. Odsłoniła z głowy swoje blond włosy i spojrzała najpierw niepewnie a potem już nieco pewniej na Sarę.
- Saro! Co ta wizja miała oznaczać?- Spytała dziewczyna, która nadal nie wiedziała co wizja oznaczała.
Sarah wyjęła z kieszeni jakieś pudełeczko i ułożyła je delikatnie na stoliku nocnym, który stał obok łóżka Niny.
- Otwórz je dopiero, kiedy będziesz na to gotowa.- Po tych słowach Sara zniknęła. Nina stała nadal nad pudełkiem. Zastanawiając się co w nim jest. Dotknęła go lekko swoim palcem, i włożyła je do swojej szafki.
Nina wyszła ze swojego pokoju. Na korytarzu spotkała Fabiana, który właśnie do niej szedł. Dziewczyna uśmiechnęła się na jego widok. Podbiegła do niego.
- Fabian, musisz coś zobaczyć.- Powiedziała dziewczyna. Wzięła za rękę Fabiana i poprowadziła go do swojego pokoju. Otworzyła szafkę i pokazała Fabianowi tajemnicze pudełko od Sary.
- Co w nim jest?- Spytał po jakimś czasie Fabian.
- Nie wiem, mam je otworzyć jak będę gotowa.- Powiedziała Nina.
Dokładnie nie wiedziała co to znaczy być gotową. Może ma tylko jedną szansę? Jeżeli tak nie chcę jej stracić. Musi poczekać aż naprawdę będzie na to gotowa. Może ktoś da jej jakiś znak. Kiedy dziewczyna oraz chłopak weszli do salonu, zauważyli wielkie przygotowania do zbliżającego się balu. Joy podbiegła do Fabiana.
- Pomożesz mi w przygotowaniach? - Zapytała Joy patrząc mu prosto w oczy. Fabian najwidoczniej nie umiał jej odmówić i się zgodził. Nina również pomogła przywieszać balony, lecz gdy to robiła podszedł do niej Sweet.
- Nino, mogę cię na chwilkę prosić?- Zapytał Dyrektor Sweet.
- Tak.- Nina poszła za nauczycielem.
                                                                     ~~**~~

Byli w jego biurze, Sweet przysiadł przy swoim biurku. Nina usiadła na przeciwko niego. Zaczepiła włosy o ucho.
- Nino, mogłabyś być główną rolą w naszym przedstawieniu?
Nina lekko się zamyśliła. Nie wiedziała czy do końca tego chcę.
- Em...tak. - Odpowiedziała w pewnym momencie ucieszona dziewczyna.- Kim będę?
- Będziesz królewną. A będzie również konkurs talentów.
Nina po tym co powiedział Sweet uśmiechnęła się i wyszła z biura. Poszła od razu do domu powiedzieć o tym wszystkim Fabianowi. Lecz gdy weszła do pokoju zauważyła go jak się całuję z Joy.
- Fabian! Co to ma znaczyć?!- Wykrzyknęła poddenerwowana Nina.
Fabian szybko przestał całować się z Joy, spojrzał na Nine. Próbował coś powiedzieć ale nie mógł.
- Nawet nie masz nic na swoje wytłumaczenie! Wiesz co to nie ma sensu...pa.- Po tych słowach Nina wyszła, gdy była już w swoim pokoju zaczęła płakać. Weszła tam Amber, która właśnie miała iść do Niny.
- Co się stało?- Zapytała się przyjaciółka.
- Widziałam...jak....jak Fabian całował się z Joy!- Nina zaczęła jeszcze bardziej płakać.
Poleciała jej z policzka łza. Amber jej ją przetarła.
- Nie płacz już. - Powiedziała Amber
Nina położyła się, otwarła szafkę i wyciągnęła z niej pudełeczko. Chciała je otworzyć gdy nagle usłyszała trzask drzwi. Był to Fabian który za nią pobiegł.


- Nina! Proszę cię, daj mi to wyjaśnić. - Bronił się nadal Fabian.
- Tu nie ma co wyjaśniać- Odpowiedziała dziewczyna, przepełniona gniewem i smutkiem.- Po prostu z tond wyjdź.- Dodała dziewczyna.
- Ale Nina....!
- Wyjdź Fabian! Wyjdź! - Nina bardzo mocno na niego wykrzyknęła.


                                                                       ~~**~~

Następnego dnia na śniadaniu Fabian zszedł jako pierwszy. Zajął swoje miejsce przy stole i czekał na resztę. Obok niego przysiadła Amber która patrzyła na niego gniewnym spojrzeniem.
- Coś ty zrobił Ninie?!- Spytała Amber jednocześnie krzycząc.
- Amber to nie tak, daj mi to wyjaśnić.- Odpowiedział błagalnie chłopak.
- Czekam na wyjaśnienia, masz 5 minut.
Fabian zaczerpnął powietrza i zaczął wszystko tłumaczyć.
- Tak po pierwsze to Joy mnie pocałowała, ja wcale tego nie chciałem! Kocham Ninę i tylko ją a nie kogoś innego! Zrozum to Amber!
Amber popatrzyła na Fabiana, jednak nie do końca mu wierzyła.
- Oj, no dobra dobra wierze ci.
Fabian uśmiechnął się. Nina dziś nie zeszła na śniadanie ani nie poszła do szkoły. Trudy kazała jej zostać w domu, bo Nina naprawdę nie chciała nic jeść ani z nikim gadać. Jedynie czasem z Amber zamieniła słowo.

Teraz właśnie uczyła się roli do przedstawienia w którym miała zagrać. Jednak nie mogła się nad nim skupić, wciąż myślała o Fabianie lub o tej dziwnej wizji no i o pudełeczku. Ale chyba najbardziej o tym pierwszym. Kochała Fabiana i nigdy by go nie zdradziła, a on jej to zrobił. Nie mogła w to uwierzyć. Nagle do jej pokoju weszła Trudy
- Witaj gwiazdeczko. Może coś zjedz?- Zapytała Trudy z uśmiechem na twarzy.
- Nie dziękuję.- Powiedziała Nina.
Sprzątaczka wyszła z jej pokoju. Potem Nina nadal uczyła się trochę roli chociaż jej to nie wychodziło.
Gdy wszyscy uczniowie Domu Anubisa wrócili już po szkole, Pat i Amber poszły do pokoju Niny by z nią porozmawiać na temat tego że nie może się tak załamywać.
- Hej, przyszłyśmy cię z tond wyciągnąć.- Powiedziała Pat.
Nina spojrzała na nich i się uśmiechnęła. W sumie co jej szkodzi, przecież całe życie nie może się załamywać po swoim chłopaku.
 - Dobra więc idziemy na małe zakupy.- Powiedziała ucieszona Amber.
Nina westchnęła.
- No dobrze.- Odpowiedziała.

Dziewczyny wzięły ją za ręce i wszystkie 3 poszły razem na zakupy. Świetnie się tam bawiły. Gdy już wróciły, zaczęły przymieżać i oglądać jeszcze raz swoje ciuchy.
Jednak gdy to się stało, Nina na chwilkę poszła do salonu się napić. Zauważyła tam Fabiana który znów całował się z Joy! Tym razem Nina wybiegła ze swoją nową torbą którą sobie kupiła.


Wyszła na ulicę i...

I co? Akcja się bardziej rozwinęła? Ciekawsze? Jak wam się podobało? 

 Dobra nie przedłużam, spać mi się chcę papa :) Nie no z tym spaniem to żartowałam