Opowiadanie 4/By Nataliie

Fabian wszedł do swojego pokoju,w którym panował nieziemski chaos.Nic nie było na swoim miejscu.Na łóżku leżały książki,zeszyty i inne przybory szkolne ,na podłodze parę starych płyt.W większości za ten bałagan odpowiedzialny był Eddie ale Fabian też się do niego przyczynił.
Chłopak usiadł na łóżku i ukrył twarz w dłoniach.Musiał uspokoić się po tym co usłyszał.Wziął głeboki oddech,kiedy do pokoju weszła Nina.
-Wooow.-zdziwiła się na widok bałaganu.-Ale "porządek"powiedziała z sarkazmem i usiadła koło niego  na łóżku.Zapadła cisza.
-Więc dlatego znowu tu przyjechałaś tak?Bo rozstałaś się z tym chłopakiem?-zaczął Rutter.
-Nie Fabian-westchnęła-To nie tak.-dodała.
-A jak w tym razie?Gdyby nie to pewnie byś nie przyjechała.-warknął.
-Stęskniłam się..-wyjaśniła Nina.
-Daruj sobie Nino-rzucił w jej stronę.Nie chciał  jej ranić.W głębi duszy wiedział,że jej na niemu zależało,ale miał zbyt duże nerwy aby okazać że jemu też.
                                                                              ***
Zamknęła oczy.Czuła się jak idiotka.Nie ta wyobrażała sobie ich wspólną chwilę po przyjeździe.Po jej policzku spłynęła łza.
-To wszystko mnie przerasta...Straciłam Cię- ciągneła dalej.
-Nino...Wiesz jak ja tęskniłem.Przez cały czas myślałem tylko o tobie.Jak się czujesz i twoja babcia...Okazuje się że ty miałaś mnie gdzieś i znalazłaś sobie innego.
-Przepraszam.Myślałam że możemy być....ehh nie ważne-czuła że się rozpłaczę.
Już miała wychodzić kiedy Fabian złapał ją za rekę.Miał twardą ciepłą dłoń.Taką..męską.Obrócił ją w jego stronę i zbliżył się do niej.
-Nino..Możemy się przyjaźnić?
-Do-dobrze- jaknęła się i spojrzała na jego usta.
Byli zbyt blisko siebie.Ich nosy prawie się stykały.Fabian miał takie czarne rzęsy.Pocałowała go delikatnie.Odwzajemnił pocałunek.Oby dwoje chcieli zatrzymać tą chwilę,kiedy ich języki były tak blisko siebie,były jednością.

Macie.Cieszcię się ;3